In 2025 bepaalt werk de kwaliteit van integratie
In 2016 schreef De Correspondent over Safwan, een Syrische vluchteling die dankzij zijn baan sneller zijn plek vond in Nederland. Het was een hoopvol verhaal: werk gaf hem structuur, sociale contacten en eigenwaarde. Nu, in 2025, is de vraag actueler dan ooit. De arbeidsmarkt is krap, de instroom van vluchtelingen hoog. Het fundament blijft hetzelfde: zonder werk geen echte integratie, maar het type werk maakt het verschil.
Werk als kompas in 2025
Een Oekraïense verpleegkundige die in Groningen aan de slag gaat, zegt het zo: “Mijn werk is mijn anker. Elke dienst geeft me het gevoel dat ik ergens bij hoor.” Dat gevoel is onmisbaar. Werk biedt ritme, inkomen en identiteit. Maar bovenal geeft het richting in een onbekend land.
Uit cijfers blijkt dat na vijf jaar ongeveer 45% van de statushouders werkt, tegenover 80% van de autochtone bevolking (CBS, 2024). Een kloof die vragen oproept: benutten we het beschikbare talent wel? Of laten we het stuur los op een cruciaal moment?
Werk is als een kompas dat nieuwkomers uit de mist leidt, mits de naald goed is afgesteld.
Bron: CBS StatLine, Arbeidsparticipatie statushouders, 2024 & interview uit Volkskrant, 2023 over Oekraïense zorgmedewerkers in Nederland.

Kans of fuik?
Nederland telt in 2025 ruim 420.000 openstaande vacatures. De zorg, techniek en logistiek piepen en kraken. Voor nieuwkomers lijkt dat een uitgelezen kans. “We kunnen het ons niet veroorloven talent aan de kant te laten staan,” zegt een werkgever in de zorgsector. Toch blijft het gat groot.
Paradoxaal genoeg zien sommige bedrijven vluchtelingen vooral als goedkope oplossing. Korte contracten, uitzendbanen en lage lonen zijn schering en inslag. De kans wordt zo een fuik: werk dat wel een inkomen geeft, maar geen toekomstperspectief.
Het is de vraag: benutten we vluchtelingen als collega’s of als tijdelijke noodoplossing?
Bron: SER-rapport Kansen voor nieuwkomers op de arbeidsmarkt, 2023.
De taal van de werkvloer
Achter de kassa leer je sneller Nederlands dan in het klaslokaal. Dat ervaart Ahmad, die sinds een jaar in een supermarkt werkt. “In de les leerde ik regels, in de winkel leerde ik praten,” vertelt hij lachend.
Zestig procent van de statushouders zegt Nederlands vooral op het werk te leren (SCP, 2023). Collega’s worden onbewust taalcoaches, gesprekken bij de koffieautomaat vormen de echte grammatica.
Taal is de bouwsteen van integratie. En die bouwstenen worden het stevigst gelegd waar gewerkt wordt.
Bron: SCP-onderzoek Integratie door werk, 2023 (veel statushouders noemen werkvloer als belangrijkste taalplek).

Waardigheid versus uitbuiting
Neem Layla, een Syrische ingenieur die in Nederland dozen stapelt in een distributiecentrum. Het geeft haar inkomen en enige trots, maar ook teleurstelling: “Ik ben trots dat ik werk, maar ik voel me kleiner dan ik was.” Haar verhaal staat niet op zichzelf.
Veertig procent van de werkende statushouders heeft een baan onder opleidingsniveau. De trap die naar boven zou moeten leiden, verandert soms in een glijbaan naar beneden. Tijdelijke contracten en uitzendconstructies versterken dat gevoel.
Werk kan waardigheid herstellen, maar ook breken als het niet duurzaam en eerlijk is.
Bron: Nieuwsuur-documentaire “Diploma’s in de la” (2022) over talentverspilling.
Hoe werk echt kan integreren
Hoe zorgen we dat werk een brug wordt in plaats van een fuik? Drie stevige pijlers:
- Snellere erkenning van diploma’s, waardoor artsen geen jaren hoeven te wachten om weer in hun vak te werken.
- Taalcoaches op de werkvloer, collega’s die tijd en training krijgen om nieuwkomers actief te begeleiden.
- Partnerschappen tussen gemeenten en bedrijven, waarin vacatures gericht worden ingevuld met statushouders, mét begeleidingstraject.
Deze pijlers maken van werk geen noodgreep, maar een fundament voor een nieuw leven.

Wondermiddel
Werk is geen wondermiddel. Het kan isolatie doorbreken, maar ook misbruik verbergen. Het kan trots geven, maar ook teleurstellen. De sleutel ligt niet in óf vluchtelingen werken, maar in hóe we dat werk organiseren.
De omkering is simpel: van goedkope arbeidskracht naar volwaardige collega. Of, zoals Ahmad het zei na zijn eerste jaar op de werkvloer: “Pas toen ik ging werken, voelde ik dat ik weer iemand was.”
De vraag is niet óf vluchtelingen aan het werk kunnen, maar of wij de banen zo inrichten dat zij er ook echt een thuis in vinden.
Bron: Movisie-interviews met statushouders, 2023.